ଅଗଷ୍ଟ ୩୧ ତାରିଖ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଦିଲ୍ଲୀର ପୁଷ୍ପ ବିହାରରେ ଅଖିଳ ଭାରତୀୟ ବନବାସୀ କଲ୍ୟାଣ ଆଶ୍ରମର “ଭଗବାନ ବିର୍ସା ମୁଣ୍ଡା ଭବନ” – ଜନଜାତି ଗବେଷଣା ଏବଂ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ କେନ୍ଦ୍ର ର ଉଦଘାଟନ ସମାରୋହ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଯାଇଛି।
ମହାନ ଜନତାତି ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମୀ ଭଗବାନ ବିର୍ସା ମୁଣ୍ଡାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ ନିର୍ମିତ ନବନିର୍ମିତ ଭବନ ସମାଜକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହି ଅବସରରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ କାର୍ଯ୍ଯକର୍ତ୍ତା, ବିଭିନ୍ନ ସଂଗଠନର ପ୍ରତିନିଧି ଏବଂ ମାଣ୍ଯଗଣ୍ଯ ବ୍ଯକ୍ତିମାନେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ।
ଅଖିଳ ଭାରତ ସହ-ସଂଗଠନ ମନ୍ତ୍ରୀ ବିଷ୍ଣୁକାନ୍ତ ଜୀ ଅତିଥି ଏବଂ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଭବନ ନିର୍ମାଣର ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ କାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟରେ ମଧ୍ଯ ସୂଚନା ଦେଇଥିଲେ।
କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମଟି ଅଖିଳ ଭାରତୀୟ ବନବାସୀ କଲ୍ୟାଣ ଆଶ୍ରମର ସଭାପତି ସତ୍ୟେନ୍ଦ୍ର ସିଂହ ଜୀଙ୍କ ଅଧ୍ୟକ୍ଷତାରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତର ଜନଜାତି ସମାଜ ପ୍ରାଚୀନ କାଳରୁ ଏହାର ଜୀବନ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସ ସହିତ ପ୍ରକୃତିକୁ ସଂରକ୍ଷଣ ଏବଂ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିଆସିଛି। କଲ୍ୟାଣ ଆଶ୍ରମ ଜନଜାତିଙ୍କ ପରିଚୟ ଏବଂ ଅସ୍ତିତ୍ୱର ସୁରକ୍ଷା ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ସର୍ବାଙ୍ଗୀନ ବିକାଶ ପାଇଁ ନିରନ୍ତର କାର୍ଯ୍ୟ କରିଆସୁଛି।
ମୁଖ୍ୟ ଅତିଥି ଭାରତ ସରକାରଙ୍କ ନଗର ଉନ୍ନୟନ ଏବଂ ଶକ୍ତି ମନ୍ତ୍ରୀ ମନୋହର ଲାଲ ଖଟ୍ଟର ଜୀ, ଜନଜାତି ସମାଜ ପାଇଁ ଭିତ୍ତିଭୂମି ଏବଂ କଲ୍ୟାଣକାରୀ ଯୋଜନା ପ୍ରତି ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହି ଭବନ ଗବେଷଣା, ତାଲିମ ଏବଂ ନେତୃତ୍ୱ ବିକାଶର ଏକ କେନ୍ଦ୍ର ହେବ ଏବଂ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ବିକାଶ ପାଇଁ ପଥ ପ୍ରଶସ୍ତ କରିବ।
ସମ୍ମାନିତ ଅତିଥି ଜନଜାତି ବ୍ୟାପାର ରାଷ୍ଟ୍ରମନ୍ତ୍ରୀ ଦୁର୍ଗାଦାସ ଉଇକେ ଜୀ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଭାରତୀୟ ସଭ୍ୟତାରେ ଜନଜାତି ସମାଜର ଅବଦାନ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ସେ ଆଶା ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଯେ ଭଗବାନ ବିର୍ସା ମୁଣ୍ଡା ଭବନ ଜନଜାତି ଜୀବନ ଏବଂ ସଂସ୍କୃତିକୁ ଆଲୋକିତ କରିବାରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିବ।
ସଂଖ୍ୟାଲଘୁ ବ୍ୟାପାର ଏବଂ ସଂସଦୀୟ ବ୍ୟାପାର ମନ୍ତ୍ରୀ କିରେନ ରିଜିଜୁ ଜୀ କହିଛନ୍ତି ଯେ ପୂର୍ବରୁ ପଶ୍ଚିମ ଏବଂ ଉତ୍ତରରୁ ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତର ଜନଜାତି ସମାଜ ଦେଶର ମୁଖ୍ୟଧାରାର ଏକ ଅବିଚ୍ଛେଦ୍ୟ ଅଂଶ। ପ୍ରାଚୀନ କାଳରୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, ଆଦିବାସୀ ସମାଜ ଭାରତର ସୀମାକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିଆସିଛି। ବନବାସୀ କଲ୍ୟାଣ ଆଶ୍ରମ ହେଉଛି ଏକମାତ୍ର ଅନୁଷ୍ଠାନ ଯାହା ଜନଜାତି ସମାଜ ସହିତ ଏକ ହୃଦୟସ୍ପର୍ଶୀ ସମ୍ପର୍କ ସ୍ଥାପନ କରିଛି – ଦାତାଙ୍କ ପରି ନୁହେଁ, ବରଂ ଆମର ନିଜ ଭାଇମାନଙ୍କ ପରି।
ପୂଜ୍ୟ ମହାମଣ୍ଡଳେଶ୍ୱର ସ୍ୱାମୀ ଯତୀନ୍ଦ୍ରାନନ୍ଦ ଗିରି ଜୀ ମହାରାଜ (ଜୀବନ ଦୀପ ଆଶ୍ରମ, ରୁଡକି) ଏହି ପଦକ୍ଷେପକୁ ଜନଜାତି ସମାଜ ଏବଂ ସମଗ୍ର ଦେଶ ପାଇଁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି। ସ୍ୱାମୀ ଜୀ କହିଥିଲେ ଯେ ପ୍ରକୃତିର ମୂଲ୍ୟରେ ବିକାଶ ବିକାଶ ନୁହେଁ ବରଂ ବିନାଶ। ଜନଜାତି ସମାଜକୁ ସେମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ହେଉଥିବା ବିକାଶ କାର୍ଯ୍ୟରେ ମତ ରଖିବାର ସୁଯୋଗ ମିଳିବା ଉଚିତ। ସେ କଲ୍ୟାଣ ଆଶ୍ରମର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଦିବ୍ୟ ଏବଂ ଧାର୍ମିକ ସେବା ବୋଲି ମଧ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ।
ମୁଖ୍ଯବକ୍ତା ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ସ୍ୱୟଂସେବକ ସଂଘର ସରକାର୍ଯ୍ଯବାହ ଦତ୍ତାତ୍ରେୟ ହୋସବାଲେ ଜୀ କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତର ଜାତୀୟ ପରିଚୟ ସୃଷ୍ଟିରେ ଜନଜାତି ଐତିହ୍ୟର ଗୁରୁତ୍ୱ ଅତ୍ୟନ୍ତ ମହତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ଏହାର ସ୍ଥାପନାରୁ ବନବାସୀ କଲ୍ୟାଣ ଆଶ୍ରମ ଏକ ସକ୍ଷମ, ସ୍ୱାଭିମାନୀ ଏବଂ ସ୍ୱାବଲମ୍ବୀ ଆଦିବାସୀ ସମାଜ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଛି। ସେ ଆଶ୍ରମ ଏବଂ ଏହାର କାର୍ଯ୍ଯକର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କ ପ୍ରୟାସକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ଜନଜାତି ପରିଚୟ ଏବଂ ଅସ୍ତିତ୍ୱର ସୁରକ୍ଷା ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ସର୍ବାଙ୍ଗୀନ ବିକାଶ ପାଇଁ ନିରନ୍ତର ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ। ଜନଜାତି ଅଞ୍ଚଳରେ ବିକାଶ କାର୍ଯ୍ୟ ଏପରି ହେବା ଉଚିତ ଯାହା ସମାଜକୁ ସଶକ୍ତ କରିବ, ସେମାନଙ୍କୁ ବିସ୍ଥାପିତ କରିବ ନାହିଁ। ଜନଜାତି ସମାଜକୁ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ବସ୍ତୁ ନୁହେଁ ବରଂ ଏକ ଜୀବନ୍ତ ସଂସ୍କୃତି ଭାବରେ ଦେଖାଯିବା ଉଚିତ। ସେ ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଯେ ଭଗବାନ ବିର୍ସା ମୁଣ୍ଡା ଭବନ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ଅଧିକ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଭାବରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବ।